Manasse

Oetgeput en leeg Stroomde t wotter deur dien handen Om krampachteg te omaarmen wat leven hait

T Leek een nutteloze toak Om dien wotter te verbranden Moar t broacht licht in verbondenhaid

Was dien löt messchain bezegeld Welke richtens wie ook kozen Was dien pad soms aans as dat van mie?

Ik heb prebaaird die te verstaan Al dreef de wanhoop die tot doaden En is dit löt messchain wel beter veur die

Moar ik roup dien noam Nooit vergeten wel dast wast Ik roup dien noam Manasse Ik roup dien noam Din zalst doe veurtbestoan

Vergeet, vergeef alle last hou de störm die ook bleef teisteren Vergeet, vergeef alle piene van dien störm

Ik heb leert van dien verbinding En zal mien löt ook mouten verdroagen Hou goud ik ook veur alle t leven zal blieven zörgen

Roup dien noam!!!

(c) Tekst & muziek van Erwin de Vries

uitgeput en leeg stroomt het water door je handen om krampachtig te omarmen wat men leven noemt

Het leek een nutteloze taak om jouw water te verbranden maar het bracht ons licht in verbondenheid

was jouw lot misschien bezegeld welke richting wij ook gingen kiezen was jouw pad soms anders als die van mij?

ik heb geprobeerd je te verstaan al dreef de wanhoop jou tot daden en is dit lot misschien wel beter voor jou

maar ik roep je naam nooit vergeten wie je was ik roep je naam Manasse ik roep je naam dan zal je voortbestaan

vergeet, vergeef alle last hoe de storm jou ook bleef teisteren vergeet, vergeef alle pijn van jouw storm

Ik heb geleerd van jouw verbinding en zal mijn lot ook moeten verdragen hoe goed ik ook voor al het leven zal blijven zorgen

Ik roep je naam