Manasse
Oetgeput en leeg Stroomde t wotter deur dien handen Om krampachteg te omaarmen wat leven hait
T Leek een nutteloze toak Om dien wotter te verbranden Moar t broacht licht in verbondenhaid
Was dien löt messchain bezegeld Welke richtens wie ook kozen Was dien pad soms aans as dat van mie?
Ik heb prebaaird die te verstaan Al dreef de wanhoop die tot doaden En is dit löt messchain wel beter veur die
Moar ik roup dien noam Nooit vergeten wel dast wast Ik roup dien noam Manasse Ik roup dien noam Din zalst doe veurtbestoan
Vergeet, vergeef alle last hou de störm die ook bleef teisteren Vergeet, vergeef alle piene van dien störm
Ik heb leert van dien verbinding En zal mien löt ook mouten verdroagen Hou goud ik ook veur alle t leven zal blieven zörgen
Roup dien noam!!!
(c) Tekst & muziek van Erwin de Vries
uitgeput en leeg stroomt het water door je handen om krampachtig te omarmen wat men leven noemt
Het leek een nutteloze taak om jouw water te verbranden maar het bracht ons licht in verbondenheid
was jouw lot misschien bezegeld welke richting wij ook gingen kiezen was jouw pad soms anders als die van mij?
ik heb geprobeerd je te verstaan al dreef de wanhoop jou tot daden en is dit lot misschien wel beter voor jou
maar ik roep je naam nooit vergeten wie je was ik roep je naam Manasse ik roep je naam dan zal je voortbestaan
vergeet, vergeef alle last hoe de storm jou ook bleef teisteren vergeet, vergeef alle pijn van jouw storm
Ik heb geleerd van jouw verbinding en zal mijn lot ook moeten verdragen hoe goed ik ook voor al het leven zal blijven zorgen
Ik roep je naam